Ο όρος δανάκη, δάνειο από την Ανατολή αφού στην πραγματικότητα δήλωνε το περσικό νόμισμα ίσης περίπου αξίας με έναν αττικό οβολό, περιγράφει ένα πολύ λεπτό χρυσό κυκλικό έλασμα με έκτυπη διακόσμηση συνήθως στη μία όψη. Ήταν απομίμηση νομίσματος και λειτουργούσε ως «χαρώνειος οβολός» με τον οποίο ο νεκρός θα πλήρωνε τον Χάροντα για να τον μεταφέρει στον Κάτω Κόσμο.

Ο Πήγασος, καρπός της ένωσης του Ποσειδώνα με τη Γοργώ Mέδουσα (Ησίοδος, Θεογονία, 276-282), είναι το φτερωτό άλογο που πετάει χωρίς περιορισμούς, σύμβολο του αφηρωισμένου νεκρού. Για τους Ρωμαίους σήμαινε «ισχύς» (πήγος= συμπαγής, δυνατός) και συνδεόταν με την αθανασία.

Η παρουσία της δανάκης, σε συνδυασμό με τα χρυσά κοσμήματα, φανερώνει την υψηλή κοινωνική και οικονομική θέση του νεκρού. Το γεγονός ότι σε τρεις ακόμη τάφους του μαυσωλείου βρέθηκαν κοσμήματα από χρυσό, υλικό άφθαρτο και άρα αθάνατο, δηλώνει ότι πρόκειται για ταφικό μνημείο μίας επιφανούς οικογένειας της Νικόπολης. Το μνημείο εξάλλου βρίσκεται στην αρχή της ταφικής οδού, λίγα μόλις μέτρα έξω από τη ΒΔ πύλη του τείχους.

Σήμερα, η δανάκη εκτίθεται στην αίθουσα Β του ΑΜΝ, στην ενότητα «Η ζωή μετά»
Δείτε το έκθεμα του μήνα στη Συλλογή