Η κόγχη του δεύτερου χώρου είναι διακοσμημένη με ψηφιδωτή παράσταση ημίγυμνης Νηρηίδας πάνω σε θαλάσσιο κήτος. Την παράσταση στο κάτω μέρος ορίζει ταινία με τρεις σειρές από κοχύλια (πορφύρες, αχιβάδες και κυδώνια), στερεωμένα στο κονίαμα του τοίχου. Διακοσμημένες με κοχύλια ήταν και οι δύο χαμηλότερες κόγχες. Τα κοχύλια, εξάλλου, όπως και η Νηρηίδα, παραπέμπουν στο υγρό στοιχείο και στη θάλασσα.

Πεσμένο μπροστά στη δεύτερη κόγχη βρέθηκε τμήμα ψηφιδωτού, που θα κοσμούσε αρχικά το τόξο της. Απεικόνιζε δύο Νίκες, από τις οποίες μόνο η μία -δεξιά- σώζεται ακέραιη. Η θεά φοράει μακρύ χιτώνα, ο οποίος ανεμίζει προς τα πίσω καθώς εκείνη πετάει, έτοιμη να στεφανώσει νικητές των Ακτίων. Στο ανασηκωμένο δεξί χέρι κρατάει το ακτιακό στεφάνι και στο αριστερό, τεντωμένο προς τα κάτω, κλαδί φοίνικα. Από τη δεύτερη Νίκη σώζεται μόνο η παλάμη που κρατάει το στεφάνι. Μεταξύ των δύο Νικών αναγράφεται η λέξη «ΑΚΤΙΑ» με μαύρες ψηφίδες πάνω σε κόκκινο φόντο.

Το Μικρό Νυμφαίο χρονολογείται στον 2ο αι. μ.Χ., όταν η κατασκευή του υδραγωγείου  που εξασφάλιζε την τροφοδοσία του είχε πλέον ολοκληρωθεί. Άγνωστο παραμένει πότε η κρήνη έπαψε να λειτουργεί, αν και το κτίσμα φαίνεται πως παρέμεινε σε χρήση -με επισκευές- έως το τέλος του 6ου α. μ.Χ., όπως η παρακείμενη οικία.