Δεξιά και αριστερά του αιθρίου υπήρχαν υπνοδωμάτια ενώ βόρεια το γραφείο (tablinum) του ιδιοκτήτη, το οποίο με τη σειρά του οδηγούσε σε μεγάλη περίστυλη αυλή. Οι στοές της αυλής είχαν ψηφιδωτά δάπεδα, ελάχιστα διατηρημένα σήμερα, ενώ στο κέντρο της -κατά τη ρωμαϊκή συνήθεια- θα υπήρχε πλούσια στολισμένος κήπος. Τα περιμετρικά δωμάτια έχουν ταυτιστεί με τραπεζαρίες (triclinia), κουζίνα (culina) και αποθήκες.

Λίθινη κλίμακα, από την οποία σώζονται έξι σκαλοπάτια, οδηγούσε στον δεύτερο όροφο του δυτικού τμήματος της οικίας. Στο αντίστοιχο ισόγειο υπήρχε συγκρότημα λουτρού, το οποίο αρχικά είχε θολωτή στέγη διακοσμημένη με ψηφιδωτή παράσταση με ψάρια και πτηνά.

Στο βόρειο τμήμα της οικίας και σε χαμηλότερο επίπεδο (σύμφωνα με το φυσικό ανάγλυφο) αναπτύσσονται τέσσερις καμαροσκεπείς χώροι(γνωστοί σήμερα ως «Βαγένια»), άγνωστης ακόμη χρήσης. Μπροστά τους διαμορφώνεται ημικυκλική πισίνα, την οποία τροφοδοτεί φυσική πηγή (αναβλύζει ακόμη τους χειμερινούς μήνες).

Η οικία κτίστηκε τον 1ο αι. μ.Χ. και ο πρώτος ιδιοκτήτης της θα ήταν ασφαλώς Ρωμαίος. Παρέμεινε σε συνεχή χρήση -με πολλές επισκευές και προσθήκες- και κατά τους παλαιοχριστιανικούς χρόνους, έως τις αρχές του 7ου α. μ.Χ. οπότε εγκαταλείφθηκε.